Drakula, czyli człowiek-wampir. Postać występująca w setkach legend na przestrzeni wieków stała się jednym z najpopularniejszych motywów występujących we wszystkich odmianach szeroko pojętej sztuki. Zaczęło się od podań ludowych, opowiadań i książek. Współcześnie Drakula stał się również bohaterem wielu komiksów i przede wszystkim – filmów, które od lat przyciągają do kin rzesze fanów horrorów, z których wiele uzyskało już status kultowych. Sprawdźmy zatem, jak to naprawdę było z tym Drakulą.
Na pytanie: „czy Drakula jest postacią autentyczną?” z całą pewnością należałoby odpowiedzieć twierdząco. Otóż tak – Drakula faktycznie istniał. Pytanie drugie brzmi: „czy rzeczywiście był wampirem?”. W tym wypadku, niestety, musimy odpowiedzieć przecząco.
Otóż Hrabia Drakula żył w XV wieku i naprawdę nazywał się Vlad Tepes. Był on władcą Wołoszczyzny. Na kartach historii odznaczył się przede wszystkim prawdziwym okrucieństwem, z jakim traktował swoich przeciwników. Najczęściej stosowaną torturą było nadziewanie ludzie na pale, stąd też wziął się przydomek hrabiego – Tepes, co w języku rumuńskim oznacza tyle, co „palownik”.
Przydomek „Drakula” narodził się w podobnych okolicznościach i wynikał z tych samych cech monarchy. Dosłowne tłumaczenie tego słowa brzmi „syn diabła” lub „syn smoka”. Mimo okrucieństwa, którym niewątpliwie kierował się przez całe swoje życie, żadna z kronik nie odnotowała jednak tortur w postaci wypijania krwi swoich wrogów.

Vlad Tepes

Taki wizerunek Drakuli stworzył w swojej powieści dopiero Bram Stoker – XIX-wieczny irlandzki pisarz i jeden z czołowych twórców światowej literatury grozy. Jego powieść z 1897 roku pt. „Dracula”, opowiadająca o transylwańskim arystokracie, była pierwszym podjęciem motywu człowieka-wampira. Niedługo potem okazało się, że Stoker przyczynił się do powstania jednego z najbardziej znanych motywów literackich, który funkcjonuje do dziś.

Okładka powieści Brama Stokera