Aby znaleźć się na banknotach narodowych trzeba być wyjątkowym człowiekiem. I takim właśnie był Mihai Eminescu, rumuński poeta, nowelista i dziennikarz okresu romantyzmu. Eminescu uznawany jest za najwybitniejszego, największego poetę literatury rumuńskiej. Jego najwybitniejszymi dziełami, najbardziej znanymi są „Gwiazda wieczorna” (Luceafarul) oraz Listy. Jak przekonują znawcy Eminescu inspirowała twórczość Arthura Schopenhauera. W twórczości tego poety można odnaleźć odwołania do metafizyki, mitologii i historii. Eminescu był także redaktorem Czasu (Timpul), gazety Partii Konserwatywnej. Do tego pracował w literackiej społeczności Młodzi (Junimea).
Mihai Eminescu urodził się 15 stycznia 1850 roku w Botoszanach. Jego ojcem był Gheorghe Eminescu. Dzieciństwo poeta spędził w Botoszanach i w Ipotesti. Wczesną edukację rozpoczął w Czerniowcach. Następnie uczył się w gimnazjum. To właśnie z tego okresu pochodzi prawdopodobnie pierwszy jego utwór, który został opublikowany, a który nosił tytuł „Nad grobem Arona Pumnula” nauczyciela, który zmarł. Z lutego 1866 roku pochodzi poemat „Gdybym miał”, który został opublikowany w literackim magazynie Iosifa Vulcana – Familia – w Peszcie. Od tego czasu rozpoczęła się publikacja jego utworów.
Od 1867 roku Eminescu był członkiem grupy Iorgu Caragiale jako urzędnik i sufler. Później przeniósł się do trupy Mihai Pascaly. Były to trupy teatralne, które uznawane były za jedne z najlepszych w kraju. Eminescu przeniósł się do Bukaresztu, gdzie znalazł zatrudnienie jako kopista i urzędnikiem Teatru Narodowego. Nie zrezygnował jednak z pisania i publikowania poematów. Zajmował się także drobnymi tłumaczeniami z języka niemieckiego. W międzyczasie napisał nowelę „Zmarnowany geniusz”, która ukazała się już pośmiertnie w 1904 roku w nieskończonej formie. W 1869 roku współtworzył kółko literackie „Orient”. W założeniu kółko miało za zadanie gromadzenie i dokumentowanie rumuńskiego folkloru i dokumentów historii literatury kraju.
Kontakty z rodziną odnowił po spotkaniu brata, Iorgu, w ogrodach Cismigiu. Ojciec poety obiecał mu regularne dofinansowanie jego studiów w Wiedniu. Eminescu wciąż nie przestawał pisać i tworzyć oraz publikować swoją poezję. Studia więc podjął w 1869 roku i uczył się do 1872 roku w Wiedniu. Jako student uważany był za niezwykłego młodego człowieka. Studiował filozofię i prawo. Podjął działalność w ramach Junimea czyli Młodych, dzięki czemu ukształtowały się jego polityczne i kulturalne poglądy. Studia kontynuował w Berlinie w latach 1872-1874.
Mihai Eminescu zmarł w szpitalu dr. Sutu 15 czerwca 1889 roku. Jako powód przyjęcia do szpitala podano psychozę maniakalno-depresyjną, jednak prawdziwa przyczyna choroby nie została nigdy wyjaśniona, gdyż nie przeprowadzono autopsji ciała poety.