W Polsce bardziej znany jako Bazyli Alecsandri, właściwie to Vasile Alecsandri, rumuński poeta, nowelista, dramaturg, polityk, dyplomata czy zbieracz rumuńskiego folkloru. Jest on także jednym z założycieli Akademii Rumuńskiej. Wskazuje się go także jako twórcę Teatru Narodowego w Jassach, a także jako wiodącą postać w tworzeniu życia kulturalnego i politycznego w Rumunii w XIX wieku.
Jego nowatorskie i oryginalne podejście do literatury sprawiło, że nazywany jest twórcą nowoczesnej literatury rumuńskiej. Bogaty dorobek literacki, który w dużej mierze powstał w latach 1840 – 1870 nazywany jest w literaturze epoką Alecsandriego. Jako nowatorski pisarz, Alecsandri tworzył utwory w przeróżnych gatunkach literackich. Można więc poczytać jego dzieła liryczne, dzieła dramatyczne, publicystyczne teksty, opowiadania czy nowele. Spod jego pióra wyszły także pamiętniki z podróży oraz sprawozdania z misji dyplomatycznych. Alecsandri jest także autorem nieoficjalnego hymnu Rumunii, który był śpiewany w czasie zjednoczenia Mołdawii i Wołoszczyzny. Hymn ten nosi tytuł Hora Unirii. Natomiast oficjalny hymn Rumunii z lat 1881-1947 to również dzieło pisarza-poety.
Literatura rumuńska ma Alecsandri wiele do zawdzięczenia, zwłaszcza ta z okresu romantyzmu. To on bowiem wprowadził do niej kulturę ludową, folklor, którego do tej pory raczej unikano. Jest także ojcem rumuńskiego teatru, który stworzył niemal od podstaw.
Bazyli Alecsandri urodził się w bogatej mołdawskiej rodzinie 1 lipca 1821 roku. Jego ojciec był handlarzem zboża, a do tego zajmował wysokie stanowisko w administracji mołdawskiej. Matka wywodziła się z rodziny zromanizowanych Greków. Dokładna data urodzin przyszłego poety nie jest do końca znana, gdyż on sam podawał różne wersje, wśród których pojawiał się rok 1819 i 1818.
Przyszły pisarz podjął naukę w 1828 roku, kiedy jego rodzina przeniosła się do Jass. Tutaj uczęszczał do Gimnazjum prowadzonego przez Francuza Victora Cuenima. Po ukończeniu szkoły udał się do Paryża, gdzie w 1834 lub 1835 roku podjął studia na kierunku medycyna i prawo. Wśród znajomych poety był m.in. przyszły książę zjednoczonej Rumunii, Aleksander Jan Cuza. Zawarte przyjaźnie w tym okresie okazały się przetrwać próbę czasu.
To właśnie we Francji młody Alecsandri usłyszał, przeczytał i zobaczył hasła wolności, równości i braterstwa, które przyświecały późniejszej Wiośnie Ludów. Zgadzając się z nimi zaczął inaczej postrzegać sytuację polityczną w rodzinnej Mołdawii, gdzie postulował liberalne zmiany. Studia były dla młodego pisarza czasem podróży, w tym między innymi do Włoch. To właśnie pobyt w tym kraju zaowocował powstaniem utworu „Kwiaciarka z Florencji”.