Język rumuński, zaliczany jest do języków wschodnioromańskich, wchodzących do szerszej rodziny języków romańskich, do której należą języki włoski, francuski, hiszpański, czy portugalski, które wywodzą się z łaciny. W zasadzie obecnie, znając łacinę lub jeden z języków romańskich można bardzo dużo zrozumieć z pisanego języka rumuńskiego. Nazwa „Rumuni” oznacza „obywateli Rzymu”, lub „pochodzących od Romulusa” przy czym nazwa ta sugeruje pochodzenie Rumunów od Rzymian. Jeszcze jednak około 250 – 300 lat temu język rumuński, czy – wedle ówczesnych określeń – wołoski, zapisywany wówczas najczęściej cyrylicą, zaliczany był do języków słowiańskich. Większość słów w tym języku miało pochodzenie słowiańskie.
Okazuje się, że nazwa narodu „Rumuni” (rum. români, dawniej rumâni) oraz nazwa języka – „rumuński” – są nazwami historycznie stosunkowo nowymi. Jeszcze w XIX wieku Rumuni powszechnie nazywani byli Wołochami a ich język – wołoskim. Historyczny język wołoski, który już nie ma wiele wspólnego z obecnym językiem rumuńskim, o czym szerzej dalej, był językiem kreolskim. Była to mieszanka głównie języków słowiańskich i romańskich.
W XIX wieku, kiedy dopiero powstała Rumunia, w wyniku unii personalnej a następnie zjednoczenia Hospodarstwa Wołoskiego i Mołdawskiego, elity tego państwa zmierzały do niejako uszlachetnienia swojego rodowodu, poprzez oparcie się na teorii rzymskiego pochodzenia Wołochów. Teorie o rzymskim pochodzeniu Wołochów zaczęły się rodzić około XV wieku, więc nie jest też tak, że rzymski rodowód Rumunów wymyślono dopiero z chwilą powstania państwa Rumunia.
Po powstaniu Rumunii, pod koniec XIX wieku i w pierwszych dekadach wieku XX, wykorzystanie teorii o rzymskim rodowodzie Rumunów się nasiliło, co m.in. służyło do budowania i jednoczenia jako jednego narodu obywateli zamieszkałych w Rumunii. Związane było to też z wdrażaniem poprzez system edukacji sztucznych zmian językowych, polegających na zastępowaniu słów pochodzenia słowiańskiego, neologizmami lub zapożyczeniami z języków włoskiego lub francuskiego. To dlatego właśnie dzisiaj już język rumuński jest dość podobny do języków włoskiego, czy francuskiego.
W teorii pochodzeniu Rumunów od Rzymian, którą można nazwać legendą, baśnią, oczywiście musi być ziarnko prawdy, bo przecież elementy ewidentnie romańskie języka rumuńskiego, czy wcześniej – wołoskiego, nie wzięły się przecież znikąd. Bez wątpienia południowa część obecnej Rumunii mieściła się kiedyś w granicach Imperium Rzymskiego, które promieniowało swoją kulturą na okoliczne krainy. Prawdziwe pochodzenie Rumunów jest jednak mieszane, w tym w znacznym zakresie jest to również pochodzenie słowiańskie. Pochodząc również częściowo od ludów, które na tych terenach mieszkały przed napływem Słowian, w szczególności od Daków, od których swoją nazwę bierze marka rumuńskich samochodów – Dacia.